Rusya-Ukrayna savaşının başlamasının ardından bazı Ukraynalılar, 5 Mart'ta Polonya üzerinden hava yoluyla geldikleri Aydın'ın Kuşadası ilçesinde otel ve evlere yerleşti.
Eşlerini ve babalarını geride bırakan Ukraynalı kadınlar ile çocuklar, savaşın biteceği günü umutla bekliyor.
Ukraynalılar, ülkelerinde son yıllarda kutlanmaya başlayan Babalar Günü'nü ise bu yıl onlardan ayrı hüzünle karşılıyor.
Çocuklar, babalarına olan özlemlerini zaman zaman telefonla görüntülü konuşarak gideriyor.
Kuşadası'nda 3 ve 8 yaşlarındaki iki çocuğuyla yaşayan Anatolii Liulka (37), AA muhabirine, eşinden ve babasından uzakta geçirdiği 4'üncü ay olduğunu söyledi.
Burada güvende olsalar da aklının ülkesinde olduğunu aktaran Liulka, ilçe halkına, kamu kurumlarına ve sivil toplum kuruluşlarına yardımlarından dolayı teşekkür etti.
Uçak mühendisi olan eşinin havalimanında çalışmalarına devam ettiğini belirten Liulka, "Benim kocam, dünyam... Onu hiç bırakmak istemiyordum. Fakat kendisi buna karar verdi. Beni gitmem için ikna etti. Kocam sürekli çocukları soruyor. Küçük oğlum da uyumadan önce sürekli babasını soruyor." dedi.
Babası ve annesinin de Herson şehrinde yaşadığını ve daha sonra tahliye edildiklerini anlatan Liulka, "Oranın hayatı çok zorlaştı. Rus ordusu kötü davranıyor. Orada yaşamak çok zor." dedi.
- BABASI İÇİN ŞİİR YAZDI


Babasına "Özledim" şiirini yazan 8 yaşındaki Milana Liulka da "Onu çok özledim ve gidince ilk olarak ona sarılmak istiyorum. Babam hayatta, sağ kalsın. Her gün onun için dua ediyorum." dedi.
Dünyada bir daha böyle savaşların olmaması temennisinde bulunan Liulka'nın şiiri şöyle:
"Benim babam, dünyadaki en iyi babamdır/Senin sevgini hep hissediyorum/Senin ellerini özledim/Benim saçımı okşadığın zamanı özledim/Lütfen hep sağlıklı kal, hep yanımızda ol/Tanrı seni bizim için korusun. Seni çok seviyorum."


- "DUYGULARIMI ANLATMAK ÇOK ZOR"


Dört yaşındaki çocuğuyla savaştan kaçan Yuliia Siurenko (29) da kendi babası ve eşinin Ukrayna'da kaldığını söyledi.
Babalar Günü'nde ilk kez onlardan ayrı olacaklarını belirten ve gözyaşlarını tutamayan Siurenko, şöyle devam etti:
"İlk kez Babalar Günü'nü ayrı kutluyoruz. Duygularımı anlatmak çok zor. Belki onları bir daha göremeyebilirim. Çok korkuyorum ve üzülüyorum. Her akşam onlarla konuşuyorum ve dua ediyorum. Hayatta kalsınlar ve sağlıklı olsunlar diye dua ediyorum. Eşime ve babama kendilerini korumalarını söylüyorum. Savaşın en kısa sürede bitmesini istiyorum. Evet onlarla telefonda konuşuyoruz ama kokularını almak, onlara sarılmak istiyorum. Çocuğum babasına sarılsın…"

aa