Liselere Geçiş Sınavı (LGS), yarın gerçekleştirilecek. Maddi ve manevi birçok zorlukla bugüne kadar edindiği bilgileri birkaç saatlik sürede sergileyecek bizim çocuklar. Eğitim sitemimizin en büyük yarası, öğrencilere fırsat eşitliğini sunamamak. Bu sorun koronavirüs sürecinde okullarda uzaktan eğitime geçilmesi ile birlikte oldukça belirginleşti. Uzaktan eğitim sisteminde yaşanan aksaklıkların yanında maddi imkansızlıklar nedeniyle bu eğitimlere binlerce öğrenci katılamadı. Tüm bu sorunların eşliğinde sınava girecek olan öğrenciler, nitelikli liselerde eğitim hayatlarına devam edebilmek için birbirleriyle yarışacak. Eğitimin amacı ülke çocuklarını dünyayla yarışabilir hale getirebilmektir. Bu açıdan bakınca hiç anlam veremem. Biz neden çocuklarımıza yarışmak yerine birbirine destek olmayı öğretmiyoruz? Okullarımızı nitelikli/niteliksiz diye ayırmaktansa, neden dünya çocukları yetiştirmek için gerekli eğitim kalitesini tüm okullarımızda sağlamıyoruz? Yarın lise, bir sonraki gün üniversite… Okullarımızdaki eğitim hayatı sona erdiğinde gençlerin aşması gereken duvarlar tükenmiyor. Harcanan onca paranın verilen emeğin karşılığını almak çok zor. İş hayatı, liyakatli olandan çok biat edeni tercih ediyor. Okullardan büyük borçlarla mezun olup karın tokluğuna maaşlara çalışıyor yüz binlerce genç. Hayaller, idealler ve hedefler. Yılların birikimi bir kalemde yok oluyor çoğu zaman. Bunun yanında eğitim sistemi adını sık sık yenilemesine rağmen yapı olarak çağın çok gerisinde. Salt bilgi öğreten ve başarı olarak sıra arkadaşından yüksek not almayı hedefleyen zihinler yetiştiriyor. Bilgiyi özümseyen, onu yorumlayan, yenilik katan ve markalaştıran bireyler yok denecek kadar az. Mavi önlükle çıktığım yoldan şimdi mesleğinin ilk yıllarında olan bir muhabir olarak soruyorum herkese, sınavdan kaç aldım hocam?